Произношение | пентапла́ст |
Начальная форма | пентапласт |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | пентапласт | пентапласт |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | пентапласт | пентапласты |
Рд. | пентапласта | пентапластов |
Дт. | пентапласту | пентапластам |
Вн. | пентапласт | пентапласты |
Тв. | пентапластом | пентапластами |
Пр. | пентапласте | пентапластах |
пента — корень,
пласт — корень,
ø — нулевое окончание.