Произношение | паракла́з |
Начальная форма | параклаз |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | параклаз | параклаз |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | параклаз | параклазы |
Рд. | параклаза | параклазов |
Дт. | параклазу | параклазам |
Вн. | параклаз | параклазы |
Тв. | параклазом | параклазами |
Пр. | параклазе | параклазах |
параклаз — корень,
ø — нулевое окончание.