Произношение | отшпандо́рить |
Начальная форма | отшпандорить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | отшпандорю | отшпандорил | |
жен. р. | отшпандорила | |||
Ты | муж. р. | отшпандоришь | отшпандорил | отшпандорь |
жен. р. | отшпандорила | |||
Он | отшпандорит | отшпандорил | ||
Она | отшпандорила | |||
Оно | отшпандорило | |||
Мы | отшпандорим | отшпандорили | ||
Вы | отшпандорите | отшпандорили | отшпандорьте | |
Они | отшпандорят | отшпандорили |
от — приставка,
шпандор — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | отшпандорить |
Прич. страд. прош. | отшпандоренный |
Прич. кр. страд. прош. | отшпандорен |
Прич. действ. прош. | отшпандоривший |
Дееприч. прош. | отшпандоряотшпандоривотшпандоривши |