Произношение | отмани́ть |
Начальная форма | отманить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
от — приставка,
ман — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | отманить |
Прич. страд. прош. | отманенный |
Прич. кр. страд. прош. | отманен |
Прич. действ. прош. | отманивший |
Дееприч. прош. | отманяотманивотманивши |