Произношение | отбараба́нить |
Начальная форма | отбарабанить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | отбарабаню | отбарабанил | |
жен. р. | отбарабанила | |||
Ты | муж. р. | отбарабанишь | отбарабанил | отбарабань |
жен. р. | отбарабанила | |||
Он | отбарабанит | отбарабанил | ||
Она | отбарабанила | |||
Оно | отбарабанило | |||
Мы | отбарабаним | отбарабанили | ||
Вы | отбарабаните | отбарабанили | отбарабаньте | |
Они | отбарабанят | отбарабанили |
от — приставка,
барабан — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | отбарабанить |
Прич. страд. прош. | отбарабаненный |
Прич. кр. страд. прош. | отбарабанен |
Прич. действ. прош. | отбарабанивший |
Дееприч. прош. | отбарабаняотбарабанивотбарабанивши |