Произношение | осна́стчик |
Начальная форма | оснастчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | оснастчик | оснастчики |
Рд. | оснастчика | оснастчиков |
Дт. | оснастчику | оснастчикам |
Вн. | оснастчика | оснастчиков |
Тв. | оснастчиком | оснастчиками |
Пр. | оснастчике | оснастчиках |
о — приставка,
снаст — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.