Произношение | ораториа́нин |
Начальная форма | ораторианин |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | ораторианин | ораториане |
Рд. | ораторианина | ораториан |
Дт. | ораторианину | ораторианам |
Вн. | ораторианина | ораториан |
Тв. | ораторианином | ораторианами |
Пр. | ораторианине | ораторианах |
оратори — корень,
ан — суффикс,
ин — суффикс,
ø — нулевое окончание.