Произношение | орангута́нг |
Начальная форма | орангутанг |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | орангутанг | орангутанги |
Рд. | орангутанга | орангутангов |
Дт. | орангутангу | орангутангам |
Вн. | орангутанга | орангутангов |
Тв. | орангутангом | орангутангами |
Пр. | орангутанге | орангутангах |
орангутанг — корень,
ø — нулевое окончание.