Произношение | обка́ркав |
Начальная форма | обкаркать |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
об — приставка,
кар — корень,
ка — суффикс,
в — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | обкаркать |
Прич. страд. прош. | обкарканный |
Прич. кр. страд. прош. | обкаркан |
Прич. действ. прош. | обкаркавший |
Дееприч. прош. | обкаркавобкаркавши |