Произношение | обесфо́рмить |
Начальная форма | обесформить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | обесформлю | обесформил | |
жен. р. | обесформила | |||
Ты | муж. р. | обесформишь | обесформил | обесформи |
жен. р. | обесформила | |||
Он | обесформит | обесформил | ||
Она | обесформила | |||
Оно | обесформило | |||
Мы | обесформим | обесформили | ||
Вы | обесформите | обесформили | обесформите | |
Они | обесформят | обесформили |
о — приставка,
бес — приставка,
форм — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | обесформить |
Прич. страд. прош. | обесформленный |
Прич. кр. страд. прош. | обесформлен |
Прич. действ. прош. | обесформивший |
Дееприч. прош. | обесформяобесформивобесформивши |