Произношение | обасурма́нить |
Начальная форма | обасурманить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | обасурманю | обасурманил | |
жен. р. | обасурманила | |||
Ты | муж. р. | обасурманишь | обасурманил | обасурмань |
жен. р. | обасурманила | |||
Он | обасурманит | обасурманил | ||
Она | обасурманила | |||
Оно | обасурманило | |||
Мы | обасурманим | обасурманили | ||
Вы | обасурманите | обасурманили | обасурманьте | |
Они | обасурманят | обасурманили |
о — приставка,
басурман — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | обасурманить |
Прич. страд. прош. | обасурманенный |
Прич. кр. страд. прош. | обасурманен |
Прич. действ. прош. | обасурманивший |
Дееприч. прош. | обасурманяобасурманивобасурманивши |