Произношение | начини́ть |
Начальная форма | начинить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
начин — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | начинить |
Прич. страд. прош. | начиненный |
Прич. кр. страд. прош. | начинен |
Прич. действ. прош. | начинивший |
Дееприч. прош. | начиняначинивначинивши |
Произношение | начини́ть |
Начальная форма | начинить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
начин — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | начинить |
Прич. страд. прош. | начиненный |
Прич. кр. страд. прош. | начинен |
Прич. действ. прош. | начинивший |
Дееприч. прош. | начинивначинившиначиня |