Произношение | нацара́пать |
Начальная форма | нацарапать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | нацарапаю | нацарапал | |
жен. р. | нацарапала | |||
Ты | муж. р. | нацарапаешь | нацарапал | нацарапай |
жен. р. | нацарапала | |||
Он | нацарапает | нацарапал | ||
Она | нацарапала | |||
Оно | нацарапало | |||
Мы | нацарапаем | нацарапали | ||
Вы | нацарапаете | нацарапали | нацарапайте | |
Они | нацарапают | нацарапали |
на — приставка,
царап — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | нацарапать |
Прич. страд. прош. | нацарапанный |
Прич. кр. страд. прош. | нацарапан |
Прич. действ. прош. | нацарапавший |
Дееприч. прош. | нацарапавнацарапавши |