Произношение | нарабо́тать |
Начальная форма | наработать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | наработаю | наработал | |
жен. р. | наработала | |||
Ты | муж. р. | наработаешь | наработал | наработай |
жен. р. | наработала | |||
Он | наработает | наработал | ||
Она | наработала | |||
Оно | наработало | |||
Мы | наработаем | наработали | ||
Вы | наработаете | наработали | наработайте | |
Они | наработают | наработали |
на — приставка,
работ — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | наработать |
Прич. страд. прош. | наработанный |
Прич. кр. страд. прош. | наработан |
Прич. действ. прош. | наработавший |
Дееприч. прош. | наработавнаработавши |