Произношение | напу́тывать |
Начальная форма | напутывать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | напутываю | напутывал | |
жен. р. | напутывала | |||
Ты | муж. р. | напутываешь | напутывал | напутывай |
жен. р. | напутывала | |||
Он | напутывает | напутывал | ||
Она | напутывала | |||
Оно | напутывало | |||
Мы | напутываем | напутывали | ||
Вы | напутываете | напутывали | напутывайте | |
Они | напутывают | напутывали |
на — приставка,
пут — корень,
ыва — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | напутывать |
Прич. страд. наст. | напутываемый |
Прич. кр. страд. наст. | напутываем |
Прич. действ. прош. | напутывавший |
Прич. действ. наст. | напутывающий |
Дееприч. наст. | напутывая |