Произношение | наплутова́ться |
Начальная форма | наплутоваться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | наплутуюсь | наплутовался | |
жен. р. | наплутовалась | |||
Ты | муж. р. | наплутуешься | наплутовался | наплутуйся |
жен. р. | наплутовалась | |||
Он | наплутуется | наплутовался | ||
Она | наплутовалась | |||
Оно | наплутовалось | |||
Мы | наплутуемся | наплутовались | ||
Вы | наплутуетесь | наплутовались | наплутуйтесь | |
Они | наплутуются | наплутовались |
на — приставка,
плут — корень,
ова — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | наплутоваться |
Прич. действ. прош. | наплутовавшийся |
Дееприч. прош. | наплутовавшись |