Произношение | наме́рен |
Начальная форма | намеренный |
Форма | краткое |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
намер — корень,
ен — суффикс,
ø — нулевое окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | намерить |
Прич. страд. прош. | намеренный |
Прич. кр. страд. прош. | намерен |
Прич. действ. прош. | намеривший |
Дееприч. прош. | намерянамеривнамеривши |
Произношение | наме́рен |
Начальная форма | намеренный |
Форма | краткое |
Изменяемая/неизменяемая форма | изменяемое |
Род | мужской |
Число | единственное |
намер — корень,
ен — суффикс,
ø — нулевое окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Прил. | намеренный |
Прил. кр. | намерен |
Произношение | наме́рен |
Начальная форма | намерен |
намер — корень,
ен — суффикс.