Произношение | намельчи́ть |
Начальная форма | намельчить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | намельчу | намельчил | |
жен. р. | намельчила | |||
Ты | муж. р. | намельчишь | намельчил | намельчи |
жен. р. | намельчила | |||
Он | намельчит | намельчил | ||
Она | намельчила | |||
Оно | намельчило | |||
Мы | намельчим | намельчили | ||
Вы | намельчите | намельчили | намельчите | |
Они | намельчат | намельчили |
на — приставка,
мельч — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | намельчить |
Прич. страд. прош. | намельченный |
Прич. кр. страд. прош. | намельчен |
Прич. действ. прош. | намельчивший |
Дееприч. прош. | намельчанамельчивнамельчивши |