Произношение | наказа́вши |
Начальная форма | наказать |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
наказ — корень,
а — суффикс,
вши — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | наказать |
Прич. страд. прош. | наказанный |
Прич. кр. страд. прош. | наказан |
Прич. действ. прош. | наказавший |
Дееприч. прош. | наказавнаказавши |
Произношение | наказа́вши |
Начальная форма | наказать |
Транзитивность | лабильное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
наказ — корень,
а — суффикс,
вши — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | наказать |
Прич. страд. прош. | наказанный |
Прич. кр. страд. прош. | наказан |
Прич. действ. прош. | наказавший |
Дееприч. прош. | наказавнаказавши |