Произношение | надме́нничать |
Начальная форма | надменничать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | надменничаю | надменничал | |
жен. р. | надменничала | |||
Ты | муж. р. | надменничаешь | надменничал | надменничай |
жен. р. | надменничала | |||
Он | надменничает | надменничал | ||
Она | надменничала | |||
Оно | надменничало | |||
Мы | надменничаем | надменничали | ||
Вы | надменничаете | надменничали | надменничайте | |
Они | надменничают | надменничали |
над — приставка,
мен — корень,
нича — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | надменничать |
Прич. действ. прош. | надменничавший |
Прич. действ. наст. | надменничающий |
Дееприч. наст. | надменничая |