Произношение | мурлы́канье |
Начальная форма | мурлыканье |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | средний |
Число | единственное |
Варианты | мурлыканье | мурлыканье |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | мурлыканье | мурлыканья |
Рд. | мурлыканья | мурлыканий |
Дт. | мурлыканью | мурлыканьям |
Вн. | мурлыканье | мурлыканья |
Тв. | мурлыканьем | мурлыканьями |
Пр. | мурлыканьи | мурлыканьях |
мур — корень,
лы — суффикс,
ка — суффикс,
нь — суффикс,
е — окончание.