Произношение | маркома́н |
Начальная форма | маркоман |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | маркоман | маркоманы |
Рд. | маркомана | маркоманов |
Дт. | маркоману | маркоманам |
Вн. | маркомана | маркоманов |
Тв. | маркоманом | маркоманами |
Пр. | маркомане | маркоманах |
марк — корень,
о — соединительная гласная,
ман — корень,
ø — нулевое окончание.