Произношение | манихе́ец |
Начальная форма | манихеец |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | манихеец | манихейцы |
Рд. | манихейца | манихейцев |
Дт. | манихейцу | манихейцам |
Вн. | манихейца | манихейцев |
Тв. | манихейцем | манихейцами |
Пр. | манихейце | манихейцах |
манихе — корень,
ец — суффикс,
ø — нулевое окончание.