Произношение | мандра́жить |
Начальная форма | мандражить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | мандражу | мандражил | |
жен. р. | мандражила | |||
Ты | муж. р. | мандражишь | мандражил | мандражь |
жен. р. | мандражила | |||
Он | мандражит | мандражил | ||
Она | мандражила | |||
Оно | мандражило | |||
Мы | мандражим | мандражили | ||
Вы | мандражите | мандражили | мандражьте | |
Они | мандражат | мандражили |
мандраж — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | мандражить |
Прич. страд. прош. | мандраженный |
Прич. кр. страд. прош. | мандражен |
Прич. страд. наст. | мандражимый |
Прич. кр. страд. наст. | мандражим |
Прич. действ. прош. | мандраживший |
Прич. действ. наст. | мандражащий |
Дееприч. наст. | мандража |