Произношение | лютера́нка |
Начальная форма | лютеранка |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | лютеранка | лютеранки |
Рд. | лютеранки | лютеранок |
Дт. | лютеранке | лютеранкам |
Вн. | лютеранку | лютеранок |
Тв. | лютеранкойлютеранкою | лютеранками |
Пр. | лютеранке | лютеранках |
лютер — корень,
ан — суффикс,
к — суффикс,
а — окончание.