Произношение | кукаре́канье |
Начальная форма | кукареканье |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | средний |
Число | единственное |
Варианты | кукареканье | кукареканье |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | кукареканье | кукареканья |
Рд. | кукареканья | кукареканий |
Дт. | кукареканью | кукареканьям |
Вн. | кукареканье | кукареканья |
Тв. | кукареканьем | кукареканьями |
Пр. | кукареканьи | кукареканьях |
кукарек — корень,
а — суффикс,
нь — суффикс,
е — окончание.