Произношение | кузнеча́нин |
Начальная форма | кузнечанин |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | кузнечанин | кузнечане |
Рд. | кузнечанина | кузнечан |
Дт. | кузнечанину | кузнечанам |
Вн. | кузнечанина | кузнечан |
Тв. | кузнечанином | кузнечанами |
Пр. | кузнечанине | кузнечанах |
кузнечан — корень,
ин — суффикс,
ø — нулевое окончание.