Произношение | кувырну́ться |
Начальная форма | кувырнуться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | кувырнусь | кувырнулся | |
жен. р. | кувырнулась | |||
Ты | муж. р. | кувырнешься | кувырнулся | кувырнись |
жен. р. | кувырнулась | |||
Он | кувырнется | кувырнулся | ||
Она | кувырнулась | |||
Оно | кувырнулось | |||
Мы | кувырнемся | кувырнулись | ||
Вы | кувырнетесь | кувырнулись | кувырнитесь | |
Они | кувырнутся | кувырнулись |
кувыр — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | кувырнуться |
Прич. действ. прош. | кувырнувшийся |
Дееприч. прош. | кувырнувшись |