Произношение | конту́зить |
Начальная форма | контузить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
контуз — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | контузить |
Прич. страд. прош. | контуженный |
Прич. кр. страд. прош. | контужен |
Прич. действ. прош. | контузивший |
Дееприч. прош. | контузяконтузивконтузивши |