Произношение | затарахте́ть |
Начальная форма | затарахтеть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | затарахчу | затарахтел | |
жен. р. | затарахтела | |||
Ты | муж. р. | затарахтишь | затарахтел | затарахти |
жен. р. | затарахтела | |||
Он | затарахтит | затарахтел | ||
Она | затарахтела | |||
Оно | затарахтело | |||
Мы | затарахтим | затарахтели | ||
Вы | затарахтите | затарахтели | затарахтите | |
Они | затарахтят | затарахтели |
за — приставка,
тарахт — корень,
е — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | затарахтеть |
Прич. действ. прош. | затарахтевший |
Дееприч. прош. | затарахтязатарахтевзатарахтевши |