Произношение | конарме́ец |
Начальная форма | конармеец |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | конармеец | конармейцы |
Рд. | конармейца | конармейцев |
Дт. | конармейцу | конармейцам |
Вн. | конармейца | конармейцев |
Тв. | конармейцем | конармейцами |
Пр. | конармейце | конармейцах |
кон — корень,
арме — корень,
ец — суффикс,
ø — нулевое окончание.