Произношение | комма́ндер |
Начальная форма | коммандер |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | коммандер | коммандеры |
Рд. | коммандера | коммандеров |
Дт. | коммандеру | коммандерам |
Вн. | коммандера | коммандеров |
Тв. | коммандером | коммандерами |
Пр. | коммандере | коммандерах |
коммандер — корень,
ø — нулевое окончание.