Произношение | колупну́ть |
Начальная форма | колупнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
колуп — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | колупнуть |
Прич. страд. прош. | колупнутый |
Прич. кр. страд. прош. | колупнут |
Прич. действ. прош. | колупнувший |
Дееприч. прош. | колупнувколупнувши |