Произношение | клинча́нин |
Начальная форма | клинчанин |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | клинчанин | клинчане |
Рд. | клинчанина | клинчан |
Дт. | клинчанину | клинчанам |
Вн. | клинчанина | клинчан |
Тв. | клинчанином | клинчанами |
Пр. | клинчанине | клинчанах |
клин — корень,
ч — суффикс,
ан — суффикс,
ин — суффикс,
ø — нулевое окончание.