Произношение | картли́йца |
Начальная форма | картлиец |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | картлийца | картлийца |
Падеж | родительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | картлиец | картлийцы |
Рд. | картлийца | картлийцев |
Дт. | картлийцу | картлийцам |
Вн. | картлийца | картлийцев |
Тв. | картлийцем | картлийцами |
Пр. | картлийце | картлийцах |
картли — корень,
йц — суффикс,
а — окончание.