Произношение | картё́жничать |
Начальная форма | картежничать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | картежничаю | картежничал | |
жен. р. | картежничала | |||
Ты | муж. р. | картежничаешь | картежничал | картежничай |
жен. р. | картежничала | |||
Он | картежничает | картежничал | ||
Она | картежничала | |||
Оно | картежничало | |||
Мы | картежничаем | картежничали | ||
Вы | картежничаете | картежничали | картежничайте | |
Они | картежничают | картежничали |
карт — корень,
еж — суффикс,
нич — суффикс,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | картежничать |
Прич. действ. прош. | картежничавший |
Прич. действ. наст. | картежничающий |
Дееприч. наст. | картежничая |