Произношение | карраге́н |
Начальная форма | карраген |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | карраген | карраген |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | карраген | каррагены |
Рд. | каррагена | каррагенов |
Дт. | каррагену | каррагенам |
Вн. | карраген | каррагены |
Тв. | каррагеном | каррагенами |
Пр. | каррагене | каррагенах |
карраген — корень,
ø — нулевое окончание.