Произношение | ка̀рдоле́нта |
Начальная форма | кардолента |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 1-e склонение |
Род | женский |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | кардолента | кардоленты |
Рд. | кардоленты | кардолент |
Дт. | кардоленте | кардолентам |
Вн. | кардоленту | кардоленты |
Тв. | кардолентойкардолентою | кардолентами |
Пр. | кардоленте | кардолентах |
кард — корень,
о — соединительная гласная,
лент — корень,
а — окончание.