СловоРул
Морфологический разбор слова «кардан»
кардан
имя существительное
Произношение
карда́н
Начальная форма
кардан
Тип
нарицательное
Одушевленность
неодушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Варианты
кардан
кардан
Падеж
именительный
винительный
Склонение существительного «кардан»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
кардан
карданы
Рд.
кардана
карданов
Дт.
кардану
карданам
Вн.
кардан
карданы
Тв.
карданом
карданами
Пр.
кардане
карданах
Морфемный разбор (по составу) существительного «кардан»
кардан
кардан
— корень
,
ø
— нулевое окончание
.