Произношение | ка́йланный |
Начальная форма | кайланный |
Форма | полное |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | несовершенный |
Время | прошедшее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | кайланный | кайланный |
Одушевленность | неодушевлённое | |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | ср. р. | |||
Им. | кайланный | кайланная | кайланное | кайланные | |
Рд. | кайланного | кайланной | кайланного | кайланных | |
Дт. | кайланному | кайланной | кайланному | кайланным | |
Вн. | одуш. | кайланного | кайланную | кайланное | кайланных |
неод. | кайланный | кайланные | |||
Тв. | кайланным | кайланнойкайланною | кайланным | кайланными | |
Пр. | кайланном | кайланной | кайланном | кайланных | |
Не скл. | кайлан | кайлана | кайлано | кайланы |
кайлан — корень,
н — суффикс,
ый — окончание.