Произношение | исша́риваться |
Начальная форма | исшариваться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | исшариваюсь | исшаривался | |
жен. р. | исшаривалась | |||
Ты | муж. р. | исшариваешься | исшаривался | исшаривайся |
жен. р. | исшаривалась | |||
Он | исшаривается | исшаривался | ||
Она | исшаривалась | |||
Оно | исшаривалось | |||
Мы | исшариваемся | исшаривались | ||
Вы | исшариваетесь | исшаривались | исшаривайтесь | |
Они | исшариваются | исшаривались |
ис — приставка,
шар — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | исшариваться |
Прич. действ. прош. | исшаривавшийся |
Прич. действ. наст. | исшаривающийся |
Дееприч. наст. | исшариваясь |