Произношение | исцара́панным |
Начальная форма | исцарапанный |
Форма | полное |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | исцарапанным | исцарапанным | исцарапанным |
Род | мужской | средний | |
Число | единственное | единственное | множественное |
Падеж | творительный | творительный | дательный |
ис — приставка,
царап — корень,
а — суффикс,
нн — суффикс,
ым — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | исцарапать |
Прич. страд. прош. | исцарапанный |
Прич. кр. страд. прош. | исцарапан |
Прич. действ. прош. | исцарапавший |
Дееприч. прош. | исцарапависцарапавши |
Произношение | исцара́панным |
Начальная форма | исцарапанный |
Форма | полное |
Изменяемая/неизменяемая форма | изменяемое |
Варианты | исцарапанным | исцарапанным | исцарапанным |
Род | мужской | средний | |
Число | единственное | единственное | множественное |
Падеж | творительный | творительный | дательный |
ис — приставка,
царап — корень,
а — суффикс,
нн — суффикс,
ым — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Прил. | исцарапанный |
Прил. кр. | исцарапан |
Прил. сравн. ст. | исцарапаннееисцарапанней |