Произношение | истука́нчик |
Начальная форма | истуканчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | истуканчик | истуканчики |
Рд. | истуканчика | истуканчиков |
Дт. | истуканчику | истуканчикам |
Вн. | истуканчика | истуканчиков |
Тв. | истуканчиком | истуканчиками |
Пр. | истуканчике | истуканчиках |
истукан — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.