Произношение | зашпунтова́ть |
Начальная форма | зашпунтовать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | зашпунтую | зашпунтовал | |
жен. р. | зашпунтовала | |||
Ты | муж. р. | зашпунтуешь | зашпунтовал | зашпунтуй |
жен. р. | зашпунтовала | |||
Он | зашпунтует | зашпунтовал | ||
Она | зашпунтовала | |||
Оно | зашпунтовало | |||
Мы | зашпунтуем | зашпунтовали | ||
Вы | зашпунтуете | зашпунтовали | зашпунтуйте | |
Они | зашпунтуют | зашпунтовали |
за — приставка,
шпунт — корень,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | зашпунтовать |
Прич. страд. прош. | зашпунтованный |
Прич. кр. страд. прош. | зашпунтован |
Прич. действ. прош. | зашпунтовавший |
Дееприч. прош. | зашпунтовавзашпунтовавши |