Произношение | зашебарши́ть |
Начальная форма | зашебаршить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | зашебаршу | зашебаршил | |
жен. р. | зашебаршила | |||
Ты | муж. р. | зашебаршишь | зашебаршил | зашебарши |
жен. р. | зашебаршила | |||
Он | зашебаршит | зашебаршил | ||
Она | зашебаршила | |||
Оно | зашебаршило | |||
Мы | зашебаршим | зашебаршили | ||
Вы | зашебаршите | зашебаршили | зашебаршите | |
Они | зашебаршат | зашебаршили |
за — приставка,
шебарш — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | зашебаршить |
Прич. действ. прош. | зашебаршивший |
Дееприч. прош. | зашебаршазашебаршивзашебаршивши |