Произношение | зацара́пать |
Начальная форма | зацарапать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | зацарапаю | зацарапал | |
жен. р. | зацарапала | |||
Ты | муж. р. | зацарапаешь | зацарапал | зацарапай |
жен. р. | зацарапала | |||
Он | зацарапает | зацарапал | ||
Она | зацарапала | |||
Оно | зацарапало | |||
Мы | зацарапаем | зацарапали | ||
Вы | зацарапаете | зацарапали | зацарапайте | |
Они | зацарапают | зацарапали |
за — приставка,
царап — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | зацарапать |
Прич. страд. прош. | зацарапанный |
Прич. кр. страд. прош. | зацарапан |
Прич. действ. прош. | зацарапавший |
Дееприч. прош. | зацарапавзацарапавши |