Произношение | замани́ть |
Начальная форма | заманить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
за — приставка,
ман — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | заманить |
Прич. страд. прош. | заманенный |
Прич. кр. страд. прош. | заманен |
Прич. действ. прош. | заманивший |
Дееприч. прош. | заманязаманивзаманивши |