Произношение | замана́ться |
Начальная форма | заманаться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | заманаюсь | заманался | |
жен. р. | заманалась | |||
Ты | муж. р. | заманаешься | заманался | заманайся |
жен. р. | заманалась | |||
Он | заманается | заманался | ||
Она | заманалась | |||
Оно | заманалось | |||
Мы | заманаемся | заманались | ||
Вы | заманаетесь | заманались | заманайтесь | |
Они | заманаются | заманались |
за — приставка,
ман — корень,
а — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | заманаться |
Прич. действ. прош. | заманавшийся |
Дееприч. прош. | заманавшись |