Произношение | залохма́теть |
Начальная форма | залохматеть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | залохматею | залохмател | |
жен. р. | залохматела | |||
Ты | муж. р. | залохматеешь | залохмател | залохматей |
жен. р. | залохматела | |||
Он | залохматеет | залохмател | ||
Она | залохматела | |||
Оно | залохматело | |||
Мы | залохматеем | залохматели | ||
Вы | залохматеете | залохматели | залохматейте | |
Они | залохматеют | залохматели |
за — приставка,
лохм — корень,
а — суффикс,
т — суффикс,
е — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | залохматеть |
Прич. действ. прош. | залохматевший |
Дееприч. прош. | залохматевзалохматевши |