Произношение | закукаре́кать |
Начальная форма | закукарекать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | закукарекаю | закукарекал | |
жен. р. | закукарекала | |||
Ты | муж. р. | закукарекаешь | закукарекал | закукарекай |
жен. р. | закукарекала | |||
Он | закукарекает | закукарекал | ||
Она | закукарекала | |||
Оно | закукарекало | |||
Мы | закукарекаем | закукарекали | ||
Вы | закукарекаете | закукарекали | закукарекайте | |
Они | закукарекают | закукарекали |
за — приставка,
кукарек — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | закукарекать |
Прич. действ. прош. | закукарекавший |
Дееприч. прош. | закукарекавзакукарекавши |